Paars!

Sinds ik op mezelf woon, zijn er verschillende kleuren in mijn huisjes opgedoken. Sommige verdwenen, sommige (groen en wit) waren blijvertjes. Ooit had ik heel veel paars in huis, zowel in de woonkamer als in de slaapkamer. Ik was er toen heel blij mee, maar toen we verhuisden liet ik het paars voor wat het was en koos weer andere kleuren. Ik kan me nu niet voorstellen dat ik ooit nog begin aan paarse muren, maar stiekem is er toch een béétje paars in geslopen hier:

Zo'n fluitketel stond al jaren op mijn verlanglijstje. Een paar keer overwoog ik er een voor mijn verjaardag te vragen, maar dan hadden andere wensen toch weer voorrang (want, meer noodzakelijk bijvoorbeeld). Omdat ze niet goedkoop zijn, bleef de aanschaf er steeds bij. Maar nu vond ik bij een tijdschrift een kortingsbon voor een bekende webshop waarvan ik wist dat deze de keteltjes verkoopt dus ik besloot even te kijken. En toevallig was er op dat moment 25% korting op het merk Le Creuset (bekend Frans merk welke bekend staat om deze ketels maar ook bijvoorbeeld om hun pannen). Zoveel korting bij elkaar, dat tref je natuurlijk nooit dus ik heb spontaan besteld. Ze hebben ze in allerlei kleurtjes trouwens, en ook een aantal verschillende modellen. Dit is de 'demi' (ruim 1 liter). En ja, ik koos voor paars. De kleur is in het echt iets minder fel, en wat warmer dan dat het op de foto lijkt. Het was lastig kiezen hoor, ik vond meerdere kleuren heel mooi. Het grotere model is er zelfs in nóg meer kleuren. Maar deze vond ik wel mooi warm en ik vermoed dat ik er niet snel op uitgekeken raak.

Lieve H. plukte wat blauwe duifjes uit de tuin en zette ze in een vaasje. Ook al zo mooi paars!

De paarse kopjes kreeg ik van vriendin L. toen zij wat servies opruimde. Ik vind ze nog steeds leuk! De thee links kreeg ik ook van haar, de thee rechts kocht ik bij de Deense winkel Tiger.

Fijne week!

Een tipi (speeltentje) en een paastoetje

Al een paar jaar liep ik met het idee om eens een tipi te maken voor mijn zoon, als speeltentje voor binnen en buiten. Nu besloot ik in het paasweekend maar eens door te pakken en het tentje ook daadwerkelijk te maken. Samen zochten we bij Kwantum een leuke stof uit, het werd deze grijze met zwarte dennenboompjes (of zijn het sparren?). Bij Kwantum hebben ze een leuke collectie stoffen die hiervoor heel geschikt zijn, en maar 5 euro per meter. Op de laatste foto is het patroon het beste te zien. Bij de Welkoop kochten we bamboestokken.

Ik had nog nooit een tipi genaaid, dus het was even proberen welk formaat de delen moesten hebben. Ik wilde het niet te klein maken, omdat mijn zoon ook al niet heel klein meer is. Maar hij moest qua formaat nog wel in onze huiskamer passen (dat past dus nét).

 Natuurlijk zie ik na zo'n eerste keer nog wel verbeterpunten, maar ik ben redelijk tevreden en mijn zoon is helemaal blij en daar gaat het natuurlijk om! We hebben er kerstlichtjes in gehangen, hij sleepte er ook meteen kussens, een dekentje, boeken, fruit en wat speelgoed in dus het werd een gezellig plekje.

Het handige is dat de tent na het spelen ook zo weer bijeengepakt kan worden. Ik kan hem naast de kast uit het zicht zetten, dus het ruimt handig op.  

Ik wilde jullie ook nog even ons paastoetje laten zien. Pasen vieren wij altijd met de familie. Dan gaan we eieren zoeken en verven en meestal eten we dan even met zijn allen, waarbij iedereen iets maakt zodat de taken verdeeld zijn. Wij mochten dit keer een toetje verzorgen. We hebben het vrij simpel gehouden, maar toch ziet het er feestelijk uit, vind ik. Je kunt de soesjes zelf maken maar ik kocht ze kant en klaar. (Pure) chocolade smelten, ze daar even met de bovenkant in dopen en dan maak je er een mooie stapel van. De decoratie kun je ook met de gesmolten chocolade vastplakken. Wij kozen voor deze schattige kipjes van fondant (Hema).

Boeken

Jullie weten inmiddels wel dat ik veel lees en ook de laatste weken zaten er weer heel mooie boeken bij! Ik zal er weer een aantal met jullie delen.

'Alles goed en wel' van Mirjam Oldenhave leest als een trein. Het gaat over Julia, die door relatieproblemen op straat komt te staan en dringend onderdak zoekt. Ze krijgt per toeval een aanbod: zij mag in het huis wonen van een mevrouw die in coma ligt, onder de voorwaarde dat zij eens per dag naar deze vrouw toe gaat om haar te verzorgen. Dit aanbod neemt ze aan, maar al gauw komt ze erachter dat het nogal een vreemde huishouding is: er loopt een verwaarloosd meisje te pas en te onpas binnen, een kapster huurt er een kamertje, de tuinman is kind aan huis en dan is er ook nog een vluchteling die zich er thuis voelt...

Ik vind het een hartverwarmend boek, een origineel verhaal, een mooi einde. Ik was al een poos benieuwd naar dit boek. Overigens is dit het eerste boek voor volwassenen van deze schrijfster (onder andere bekend van de 'Mees Kees'-boeken), die al wel heel wat kinderboeken op haar naam heeft. Ik was daardoor wel even bang dat het boek misschien kinderlijk geschreven zou zijn, maar dat is absoluut niet zo. Het is echt een aanrader.

Ook was ik heel benieuwd naar het nieuwe boek van Sophie Kinsella. Zij heeft een grappige schrijfstijl (die ook in de vertaling goed tot haar recht komt) en originele verhalen. Dit boek gaat over Sylvie en Dan, al jaren gelukkig getrouwd totdat hen een lang leven voorspeld wordt. Dat klinkt positief, maar... nog 67 jaar getrouwd blijven... dat is wel heel lang! De paniek slaat toe. Ze besluiten elkaar regelmatig te verrassen, maar dan loopt alles uit de hand.

Hoewel het soms ietwat voorspelbaar is, vond ik het wel weer een heel fijn boek met de bekende humor die de schrijfster heeft. 

'Donkerblauwe woorden' gaat over Rachel en Henry, die altijd beste vrienden waren. Henry's vader heeft een boekwinkel waarin een kast met boeken staat waarin iedereen mag schrijven, onderstrepen of briefjes achterlaten. Vlak voordat Rachel verhuist laat ze een liefdesbrief achter voor Henry..

Het boek las lekker vlot, wat misschien ook komt doordat het een 'young adult' boek is. Het verhaal is origineel, de boekwinkel voelde alsof ik er ook echt zat, dus goed beschreven. We horen het van de kant van Rachel én van Henry. Ook zitten er veel literaire verwijzingen in, wat ik zelf altijd wel leuk vind. Al met al dus een aanrader.

'Het grote misschien' van John Green (bekend van 'een weeffout in onze sterren') is ook een 'young adult'. Miles, de hoofdpersoon, komt op een kostschool terecht en maakt daar al snel wat vrienden waaronder Alaska, een meisje waar hij verliefd op raakt. Maar dan verongelukt zij...

Het is een mooi, psychologisch boek wat goed de gevoelens en gedachten van jong volwassenen weerspiegeld. Ik vond het ook een ontroerend boek, en het feit dat Miles een obsessie heeft voor de laatste woorden van overledenen is eigenlijk wel een mooie toevoeging aangezien er bijzondere laatste woorden bij zitten. De gesprekken tussen de tieners zijn prachtig en regelmatig diepgaand en filosofisch, dat sprak mij zeer aan.

Verder las ik onder andere nog 'Ik wel van jou' van Elke Geurts over haar relatie die plotseling eindigd na 24 jaar omdat haar man zegt niet meer van haar te houden. Zoals de titel al aangeeft, zij houdt nog wel van hem en dat zorgt ervoor dat ze zich maar moeilijk kan losmaken. Dat er ook kinderen zijn, maakt het nog moeilijker. 

Het verhaal is autobiografisch. Het verdriet en de wanhoop die de schrijfster beschrijft zijn aangrijpend en ontroerend. Haar geloof in de liefde vind ik heel mooi en ik vind het dapper dat ze zo open is en het niet mooier maakt dan het is.

Ik ben nu begonnen in een mooi boek waarover ik nu al veel positiefs te melden heb, maar daarover later meer!